memento creatoris tui in diebus iuventutis tuae antequam
veniat tempus adflictionis et adpropinquent anni de quibus
dicas non mihi placent
antequam tenebrescat sol et lumen et luna et stellae et
revertantur nubes post pluviam
quando commovebuntur custodes domus et nutabuntur viri
fortissimi et otiosae erunt molentes inminuto numero et
tenebrescent videntes per foramina
et claudent ostia in platea in humilitate vocis molentis et
consurgent ad vocem volucris et obsurdescent omnes filiae
carminis
excelsa quoque timebunt et formidabunt in via florebit
amigdalum inpinguabitur lucusta et dissipabitur capparis
quoniam ibit homo in domum aeternitatis suae et circumibunt in
platea plangentes
antequam rumpatur funis argenteus et recurrat vitta aurea
et conteratur hydria super fontem et confringatur rota super
cisternam
et revertatur pulvis in terram suam unde erat et spiritus
redeat ad Deum qui dedit illum
vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes omnia vanitas
cumque esset sapientissimus Ecclesiastes docuit populum et
enarravit quae fecerit et investigans conposuit parabolas
multas
quaesivit verba utilia et conscripsit sermones rectissimos
ac veritate plenos
verba sapientium sicut stimuli et quasi clavi in altum
defixi quae per magistrorum concilium data sunt a pastore uno
his amplius fili mi ne requiras faciendi plures libros
nullus est finis frequensque meditatio carnis adflictio est
finem loquendi omnes pariter audiamus Deum time et mandata
eius observa hoc est enim omnis homo
et cuncta quae fiunt adducet Deus in iudicium pro omni
errato sive bonum sive malum sit
